Saturday, October 6, 2007

တခါတုန္းက-------ေရဆင္းမွာ(၄)

ေရဆင္းစိုက္ပ်ဳိးေရးတကၠသိုလ္၊ ေက်ာင္းသားဘ၀ ကေတာ့၊ေပ်ာ္စရာေတြနဲ႔လည္းၿပည့္ႏွက္ေနတာေပါ့။ ေက်ာင္းသားဘ၀အမွတ္တရေလးေတြထဲကတခုကေတာ့၊
မိန္းကေလးအေဆာင္ဘက္သြားပီး၊ညဘက္ဂီတာတီးတာပါ။ ကိုယ္ကိုယ္တုိင္က၊ ဂီတာကို ေကာင္းေကာင္းမတီး တတ္ေတာ့၊ တီးတတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြသြားရင္လိုက္သြားတတ္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြထဲက၊ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ၿဖစ္တဲ့ ထြန္းထြန္းႏိုင္က၊ ဂီတာေကာင္းေကာင္းတီးတတ္ပါ။ အဲလိုမိန္းကေလး ေဆာင္ ေတြလွည့္ပီး၊ ဂီတာတီးတဲ့အခါ၊ တခ်ဳိ႕ေက်ာင္းသားေတြက၊ ကုိယ္နဲ႔အတန္းတူ၊ မိန္းကေလး ေတြေနတဲ့ အေဆာင္ကို သြားတီးပါတယ္။ တခ်ဳိ႕က်ေတာ့၊ အတန္းမတူေပမယ့္၊ ကိုယ္သေဘာက်တဲ့မိန္းကေလး၊ ေနတဲ့အေဆာင္ကိုသြားတီးတာပါ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းအဖြဲ႔ကေတာ့၊ မ်ားေသာအားၿဖင့္ကေတာ့၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔နဲ႔ အတန္းတူ၊ မိန္းကေလးသူငယ္ခ်င္းေတြ၊ ေနတဲ့၊ ေငြေတာင္အေဆာင္ကို၊ သြားပီး၊ ဂီတာတီးၾကပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ဒီေန႔ဂီတာလာတီးမယ္ဆိုရင္၊ မိန္းကေလးသူငယ္ခ်င္းေတြကို၊ ၾကိဳပီး၊ ဒီေန႔၊ ငါတို႔လာခဲ့မယ္လို႔ ေၿပာလိုက္ရင္၊ သူတို႔က၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ သီခ်င္းဆိုေနတဲ့အခ်ိန္၊ အေဆာင္ထဲကေန၊ လက္ဘက္သုပ္တို႔၊ ခ်ဳိခ်ဥ္တို႔
ကို ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ေတြနဲ႔ ပစ္ပီးေပးတတ္ပါတယ္။ မိန္းကေလးအေဆာင္ေတြက၊ ညေန ၆ နာရီဆိုပိတ္ပါတယ္။
ညေန ၆ နာရီေက်ာ္သြားရင္၊ အေဆာင္အၿပင္ကို ထြက္ခြင့္မရွိပါဘူး။ မုန္႔ေတြ အဲလိုပစ္ေပးတာကို၊ အေဆာင္မွဴး မသိေအာင္လုပ္ရတာပါ။ သူတို႔အားေပးေနတယ္ဆိုတာ၊ ဂီတာလာတီးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ သိေအာင္၊ အေဆာင္ေပၚကေန၊ ဟုိေလ်ာက္၊ ဒီေလ်ာက္လုပ္ၿပပါတယ္။ အဲလိုလုပ္ေနတာၿမင္ေနရင္၊ က်ိန္းေသပီ၊ သူတို႔နားေထာင္ေနတယ္ဆိုတာ။
ပီးေတာ့ဂီတာတီးတဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔အဖြဲ႔ထဲက၊ သူငယ္ခ်င္းေတြမွာ၊ တေယာက္ေယာက္က၊ သူၾကိဳက္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးနားေထာင္လို႔ ရေအာင္၊ ဒီသီခ်င္းကေတာ့၊ အခန္းနံပါတ္ ဘယ္ေလာက္က၊ ဘယ္သူ႔အတြက္ ဘယ္သူက၊ ဆိုတာပါလို႔ ေအာ္ေၿပာပီးလည္း၊ ဆိုတတ္ပါေသးတယ္။ အရမ္းေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္။ တခါတေလက်ေတာ့လည္း၊ ဂီတာလာတီးတဲ့အဖြဲ႔ေတြ ၂ ဖြဲ႔ ၃ ဖြဲ႔ ဆံုေနတတ္ပါေသးတယ္။ အဲလိုဆံုေနရင္၊ တဖြဲ႔ပီးမွ၊ တဖြဲ႔က ဆိုပါတယ္။ အလွည့္ေပးတဲ့သေဘာေပါ့။ အဲဒီအဖြဲ႔ထဲမွာ၊ အေကာင္းဆံုးဆိုႏိုင္တဲ့ သူပါလာရင္၊ မိန္းကေလးေတြက၊ အဲဒီအဖြဲ႔ကိုဘဲ အားေပးတတ္ပါတယ္။ ည ၁၂ နာရီ ၁ ခ်က္ေလာက္အထိ ဆိုပီးတီးပီးရင္၊
ကိုယ့္အေဆာင္ကိုယ္ၿပန္လာၾကပါတယ္။ အဲလိုဆိုပီးသြားလို႔ ၿပန္လာရင္၊ အေဆာင္ေနေက်ာင္းသားေတြရဲ့ ထံုးစံအတိုင္း၊ အေဆာင္မေရာက္ခင္၊ အေဆာင္နားက၊ စားေသာက္ဆိုင္ေတြမွာ၊ ၀င္စားၾကပါေသးတယ္။
ဆက္ပါဦးမယ္---